Alive and Kicking

Na een hele lange pauze ben ik er weer aan toegekomen om hier eens terug iets te posten. Sinds begin maart is er langs de ene kant veel en niet veel gebeurd. Tot 25 mei draaide mijn leven vooral rond één woord : thesis. En dan vooral om die in eerste zit af te geven, wat geen sinecure was. Vooral als je promotor al vanaf het begin van het jaar subtiel probeert te zeggen dat in tweede zit afgeven zeker geen schande is. Maar dat moet je net tegen mij zeggen... Ik zal er alles aan doen om toch maar te bewijzen dat een eerste zit wél mogelijk is. Dus op 25 mei stond ik mooi aan de Blandijn met drie exemplaren van mijn thesis onder het motto : ben ik er niet door dan is er nog niets verloren, er is namelijk nog een tweede zit voor iets én dan heb ik tenminste een deftige feed-back gehad van drie personen. Ben ik er wel door, dan is dat mooi meegenomen. Opvallend is wel dat mijn ambities wat betreffende mijn thesis stelselmatig verlaagd zijn tijdens het jaar. Eerst was het : "ik wil minstens een 14 voor mijn thesis." Nadat ik mijn uitslag van de examens van januari had, was het : "Goh ja, als ik een 12 heb voor mijn thesis, dan heb ik in totaal nog een onderscheiding." Tot "als ik enkele punten te kort kom voor een onderscheiding in eerste zit, werk ik door voor een onderscheiding in tweede zit." Maar uiteindelijk werd het : "Als ik erdoor ben voor mijn thesis (in eerste zit) ben ik al meer dan content." Pas op, ok vond mijn thesis nog leuk om te doen, allé de ene dag natuurlijk al wat leuker dan de andere, zeker omdat ik in het tweede semester alléén daar mee bezig was, maar er zijn ergens grenzen aan. En wetende dat ik geen academische ambities heb, vermoed ik dat er weinig tot geen werkgevers mij later gaan vragen : "Hoeveel had u op uw thesis?".

Op 6 juni, had ik een veel kleiner katje te geselen, namelijk examen van dat ene cumulvak dat ik nog moest doen, door mijn Spaans van het jaar ervoor. Dat vak was "Inleiding tot de culturele antropologie" van Prof. dr. H. Pinxten. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik naar de eerste drie lessen ben geweest, maar in tegenstelling tot vele andere mensen, konden de lessen mij niet echt boeien en had ik het gevoel dat ik kostbare thesis-tijd aan het verdoen was (in het achterhoofd houdende dat de leerstof enkel uit de syllabus bestond). Twee weken voor het einde van het semester besloot ik mijn gezicht toch nog eens te laten tonen, maar toen stond ik voor een leeg auditorium. Later bleek dan nog dat bijna de helft van de cursus nog wegviel, dus vreugde alom bij mij. Omdat ik eigenlijk nooit naar de les was gegaan en eigenlijk helemaal niet wist waarover de cursus ging, besloot ik er op tijd aan te beginnen. Het kwam er op neer dat ik twee weken had voor dit examen. Maar zelfs al moet je maar 20 pagina's op een dag blokken, dan nog zul je er een volledige dag over doen, terwijl daar normaal slechts enkele uren over gedaan worden. Het examen bestond gewoon uit de titel van twee hoofdstukken en dan maar pennen. Wat wel raar was, per vraag kregen we maar een voor-en achterkant van een A4-blad. Wat me nogal weinig lijkt om een hoofdstuk van 20 pagina's op neer te pennen, zeker in mijn geschrift. Anyhow, ben dus een paar keer papier gaan bijvragen. En daarna... Vakantie (en spannend afwachten tot 25 juni, de dag dat ik zou weten of ik erdoor was voor mijn thesis of niet). Dankzij het interimbureau was ik voor een dag suppoost in het Museum voor Schone Kunsten in Gent. En het weekend werd met vrienden doorgebracht in de Ardennen.

18 juni stond het vliegtuig naar Bologna op mij te wachten. Op bezoek bij Dani, iemand die ik vorig jaar in Sevilla had leren kennen en daar nu op Erasmus zat. Zes dagen ben ik er geweest. In een notendop : dag 1 (avond) en dag 2 : Bologna. Dag 3 : Pisa en Firenze, maar eigenlijk meer op de trein gezeten en in de rij gestaan. Dag 4 : Venetië en dag 5 : de Ducati-fabriek in Bologna.

Twee dagen in België geweest, wat net genoeg was om de was te doen en naar de infomiddag van Monumenten-en landschapszorg in Antwerpen te gaan. De 25ste vertrok ik om 7u 's morgens terug op reis : deze keer trok ik met de VGK naar Normandië : De landingsstranden van D-Day, Étretat, Mont-Saint-Michel, Caen, Cotentin, La Suisse Normande, een calvados-distilleerderij en Rouen stonden op het programma. And it was fun... Opweg naar Normandië mocht ik bellen voor de lettercodes van mijn thesis. Dat waren denk ik toch de twee spannendste uren uit mijn leven tot nu toe. Waarom, enkele weken voor het indienen had ik niet al te positieve commentaar gekregen van mijn promotor, terug met de subtiele hint, tweede zit is geen schande. Maar toch bleef ik eigenwijs voortdoen. De opluchting was toen ook groot toen ik aan de andere kant van de lijn hoorde : Een B, nog een B en ... momentje... nog een B. Proficiat u bent geslaagd !

Drie juli was het dan proclamatie, en volgens mijn telling zijn er in totaal 44 mensen afgestudeerd zijn. Ik weet het exacte aantal master-studenten niet. Er zijn zo'n 150 mensen ingeschreven in het enige gemeenschappelijke vak van de Master geschiedenis, maar een deel hiervan zijn mensen die vakken uit het Master-jaar doen, maar hun thesis pas volgend jaar doen. Ik heb 650/1000 en dat is dus 25 punten tekort om een onderscheiding te hebben, maar hé ik ben vooral blij dat ik erdoor ben en dat ik van die thesis vanaf ben.

Het feit dat ik nu een historica ben, liet mij dan ook toe om mij maandag definitief te gaan inschrijven voor de Master Monumenten-en landschapszorg in Antwerpen. Daar zal ik dus volgend jaar drie dagen in de week mijn broek slijten.

Nu zijn we enkele dagen verder en lig ik nogal grieperig in de zetel. Hoofdpijn, rugpijn, stramme spieren, keelpijn maken zich sinds gisteren meester van mijn lichaam. Gezien ik de koortsthermometer niet afgeslagen krijg, weet ik niet echt of ik koorts heb, maar gisteren leek het toch alleszins zo. Straks maar langs de dokter gaan.

Edit : ondertussen blijkt dat ik toch met een goeie keelontsteking zit...

Voor de rest ga ik deze vakantie nog wat werken (zowel zeilles geven als bij papa werken) en met Koen nog twee weken naar Noorwegen van 18/8-2/9. Jihaa !

Skiën

Zaterdag zijn Koen en ik een dagje gaan skiën in Landgraaf ter gelegenheid van de twee jaar die we al samen zijn en de verjaardag van Koen die eigenlijk pas vrijdag is. De wekker ging vroeg af, want Landgraaf ligt op twee uur rijden van Gent en we konden een les volgen om 10u. Ik zou het stuk tot aan de grens met Nederland rijden en Koen dan verder aangezien ik niet in Nederland mag rijden met een voorlopig rijbewijs. Maar we hadden een beetje te laat gezien dat we in Nederland waren, dus pakten we de eerste afrit, daar wisselen maar er was geen oprit. Na even zoeken toch een oprit gevonden, maar op een andere autosnelweg. Om 9.55 staan we aan de kassa in Landgraaf. We kunnen nog net meedoen met de les. Koen gaat snowboarden, ik ga skiën, maar ondertussen was het toch al weer acht jaar geleden dat ik nog eens op de latten had gestaan. Vandaar dat ze mij bij de beginnelingen hadden gezet, maar dat was eigenlijk iets te makkelijk voor mij. Na anderhalf uur was de les gedaan, dus konden we nog 6u30 vrij skiën. De grote piste is echt cool en het skiën ging goed bij mij. Blijkbaar is het als fietsen en verleer je dat eigenlijk niet. Ook bij Koen ging het snowboarden goed en tegen het einde van de dag gingen we samen de grote piste af. Tegen 18.45 waren we allebei zo moe dat we maar besloten om er mee te stoppen. En tegen 21u stonden we weer in Gent. Het was een fijne dag in ieder geval !

Happy happy

Ondertussen ben ik al een paar dagen terug van Valladolid, en het doet wel deugd om na twee weken terug thuis te zijn. En ik ben volop van mijn mini-vakantie aan't genieten. Woensdag heb ik uitgeslapen en een ganse namiddag in de keuken gestaan. Op het menu stond : sopa de ajo of sopa castellana. Een soep die ik in Valladolid heb leren kennen en bestaat uit bouillon, look en brood. Ze vult goed. Daarna een chili con carne en als dessert marmercake. 't Was in ieder geval lekker.

Vrijdag ben ik langs mijn grootouders geweest aan zee en daarna naar Dadizele wat ondertussen ook weeral lang geleden was. Nu zit ik terug in Gent, en ben net naar de film geweest. The Curious Case of Benjamin Button. Echt een mooie film, waarvan je niet zou zeggen dat die meer dan drie uur duurt. Voor morgen staat er een uitstapje naar Körperwelten op het menu. En vanaf maandag ken ik nog maar een woord : Thesis.

De reden waarom ik vooral happy happy ben, is mijn punten. Daarnet verscheen namelijk het volgende op Minerva :

Theoretische geschiedenis : 12/20
Onderzoeksseminarie Stadsgeschiedenis : 14/20
Geschiedenis van de Europese Expansie in de Vroegmoderne tijd : 16/20
Onderzoeksseminarie Vroegmoderne : 17/20

Ik ben dus meer dan tevreden. Met deze punten wil des te meer een super thesis schrijven om eindelijk toch eens te kunnen eindigen met zo'n felbegeerde onderscheiding. Maar eerst nog een dagje vakantie :)

Valladolid

Woensdag ben ik aangekomen hier in Valladolid. Nadat ik mijn bagage had, moest ik nog een uur wachten op de bus naar Valladolid zelf. Gelukkig was het niet ongelofelijk koud en regende het niet. Op voorhand had ik al uitgezocht welke bus ik moest pakken om dan naar mijn hotel te gaan, dat vlak aan de kathedraal ligt. Maar dan is nog de vraag, aan welke halte moet ik afstappen. Dankzij enkele behulpzame Spanjaarden was dat zo opgelost.

Het hotel zelf is op zich wel ok (al zien de foto's er duizend keer beter uit). Je weet op voorhand ergens wel dat je voor €18 euro per nacht niet al te veel moet verwachten. Daar aangekomen bleek dat ik een grote kamer kreeg (eigenlijk tweepersoons) maar dat ze dan wel €20 per nacht vroegen. De vloer kraakt, de badkamer is piepklein en op de gang (en te delen met X-aantal andere personen) en in de straat is een café waar er in het weekend nogal luide muziek uit komt. Maar hé, daar zijn oordopjes voor. Het grote voordeel is dat er hier draadloos internet is en voor €5 euro mag ik er twee weken onbeperkt gebruik van maken. Elke dag wordt mijn kamer "gekuist", maar da's wel tussen aanhalingstekens. Ze komen mijn bed opmaken. Maar niet meer dan dat. Bewijs, mijn lange zwarte haren liggen nogal verspreid over de grond. Maar kom, op zich heb ik niet te klagen. De locatie is goed, de mensen zijn vriendelijk en het bed zelf is ook best ok :). Wat wil een mens nog meer?

Over het archiefwezen in Spanje, daar kan België serieus wat van leren. Veel ruimte, comfortabele stoelen, vriendelijke en behulpzame mensen.

Het archiefwerk zelf dan. Voorlopig heb ik nog maar twee dagen achter de rug. Aanvankelijk ging ik nogal stom te werk, maar daar is gelukkig verandering in gekomen. Op de achterkant van de meeste documenten staat in het kort waar het over gaat. Maar dat had ik pas na een tijdje door, terwijl ik al begonnen was met transcriberen. Niet goed dus, want dat gaat traag vooruit. Verandering van plan dus. De achterkant lezen, eruit halen wat interessant voor mij kan zijn en dan vragen om te kopiëren (foto's mag men niet trekken in Spanje. HELAAS). Maar dat was buiten het feit gerekend dat het archief twee maanden achter staat met kopies. ("tja, da's bij elk groot archief zo hoor). Maar omdat het allemaal uit een band komt, kunnen ze wel iets regelen voor me, zodat ik het tegen eind volgende week heb. Juij. Voor de rest zal het transcriberen worden vrees ik. We zien wel hoe ver ik geraak.

Gisteren heb ik eindelijk nog eens uitgeslapen, dat was nodig. Na de middag heb ik wat in de stad rond gelopen en het Museum van Columbus bezocht, wat eigenlijk voor een deel herhaling was van de leerstof van het vak "Geschiedenis van de Europese expansie in de vroegmoderne tijd". Vandaag terug uit geslapen en mij in de namiddag in een café gezet, met een kop koffie en een artikel.

Elke middag/avond is er bij mij de vraag : waar ga ik eten. Koken kan ik hier op mijn hotel niet. Tijdens de week is dat 's middags, gezien het archief maar open is tot 14.30 werk ik door en eet ik daarna. Nu in het weekend is dat eerder 's avonds. Op mijn tocht door de stad gisteren heb ik mijn ogen wijd open gehouden op zoek naar goedkope tapa'sbars. Met succes trouwens. Meestal heb ik gegeten en gedronken voor een bedrag rond de €8. Mij hoor je weeral niet klagen. Waar ik verbazingwekkend weinig moeite mee heb, is om alleen ergens binnen te stappen. In Gent ga ik zelfs niet graag alleen naar de Brug. Maar hier heb ik daar absoluut geen probleem mee, ik heb ook niet echt een keuze. Ik laat het allemaal zo wat op mij afkomen. En eigenlijk vind ik het hier nog best wel ok.

Blokkendoos

't Is weeral lang geleden dat ik geblogd heb, maar in de examens valt er dan ook niet zoveel te vertellen. Momenteel zit ik in de helft. Twee gedaan en nog twee te gaan. Het eerste examen ging heel vlot. Dat van vandaag is onmogelijk om een oordeel over te vellen. Vrijdag en dinsdag nog examen en dan... Twee weken Spanje. Maar helaas niet genieten van de zon of van vakantie. Twee weken in het archief ploeteren. En vooral hopen dat het veel oplevert voor mijn thesis. En daarna zal het alleen maar dat zijn. Thesis, thesis en thesis, ongelofelijk spannend dus.